Μέσα στα τελευταία δυο χρόνια η Αίγυπτος έχει εγκαινιάσει δυο νέες στρατιωτικές βάσεις σε στρατηγικά σημεία. Τον Ιανουάριο του 2020 εγκαινίασε την αεροναυτική βάση «Βερενίκη» στην Ερυθρά θάλασσα. Τον Ιούλιο 2021 εγκαινίασε την ναυτική βάση «3η Ιουλίου» στο GARGOUB στην Μεσόγειο κοντά στα σύνορα με την Λιβύη.
Το μέγεθος της αεροναυτικής βάσης «Βερενίκη» είναι τεράστιο. Διαθέτει ξεχωριστό αεροπορικό και ναυτικό τμήμα. Το αεροπορικό τμήμα περιλαμβάνει διαδρόμους μήκους 3000 μέτρων και πλάτους που κυμαίνεται από 30 έως 45 μέτρα, διαθέτει επισκευαστικές δυνατότητες, καθώς και οχυρωμένες εγκαταστάσεις. Το ναυτικό τμήμα περιλαμβάνει μια αποβάθρα μήκους 1000 μέτρων και βάθους 14 μέτρων, που πληροί τις απαιτήσεις για πλοία μεγάλου βυθίσματος, όπως πχ αεροπλανοφόρα. Η ναυτική πάλι βάση «3η Ιουλίου» διαθέτει επίσης προβλήτες μήκους 1000 μέτρων με βάθος 14 μέτρων, μεγάλου μήκους προβλήτες για εμπορικούς σκοπούς και κυματοθραύστες. Συνολικά οι εγκαταστάσεις της εκτείνονται σε 10 km2. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα εγκαίνια της έγιναν με φόντο τα δυο ελικοπτεροφόρα τ. Μιστράλ ένα υποβρύχιο τ. 209 και δυο φρεγάτες τύπου FREMM, που διαθέτει, γαλλικής, γερμανικής και ιταλικής κατασκευής αντίστοιχα.
Ενδεικτικές των σχέσεων και επιδιώξεων της Αιγύπτου ήταν και οι παρουσίες στα εγκαίνια. Μεταξύ άλλων παρέστησαν ο διάδοχος του θρόνου των ΗΑΕ, ο Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης κ. Mohamed al-Menfi, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Τζιμπουτί, ο Έλληνας Α/ΓΕΕΘΑ, καθώς και ο Διοικητής του 5ου Στόλου των ΗΠΑ Αντιναύαρχος Charles Cooper II.
Το Ελληνικό ΓΕΕΘΑ και οι «πυλώνες σταθερότητας και ασφάλειας»
Δηλωτική, του πως βλέπει η ελληνική πλευρά τη γειτονική χώρα και την σχέση της Ελλάδας μαζί της, είναι τα αποσπάσματα της σχετική ανακοίνωσης του ΓΕΕΘΑ: «τα Εγκαίνια της νέας Βάσης σηματοδοτούν την εντυπωσιακή επαύξηση των δυνατοτήτων του Αιγυπτιακού Ναυτικού και του ρόλου της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας της Αιγύπτου ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο». Ενώ επίσης σημειώνεται, ότι «με την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκληση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στην ιστορική τελετή να επισφραγίζει έτι περαιτέρω την ειδική και ισχυρή σχέση μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών». Το ίδιο επαναλαμβάνεται λίγο αργότερα και στην ανακοίνωση για την συνεκπαίδευση της φρεγάτας «Σαλαμίς» με αιγυπτιακές μονάδες και τον ελλιμενισμό της στη βάση «3η Ιουλίου»: «αποδεικνύουν έμπρακτα τόσο τους ισχυρούς στρατιωτικούς δεσμούς που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των 2 Χωρών, όσο και τον ρόλο τους ως πυλώνων σταθερότητας και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή». Αντίστοιχο περιεχόμενο έχει και η ανακοίνωση για την πιο πρόσφατη (αμερικανο-αιγυπτιακή αρχικά και πλέον) πολυεθνική διακλαδική άσκηση «BRIGHT STAR 21» που διεξάγεται μεταξύ 2 – 17 Σεπτεμβρίου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Αίγυπτος: Τι είδους «σταθερότητα και ασφάλεια» παρέχει;
Σε ότι αφορά το τι είδους «σταθερότητα και ασφάλεια» παρέχει η Αίγυπτος είναι ενδεικτικά τα ακόλουθα:
Είναι γνωστό ότι στη σύγκρουση στη Λιβύη, η Αίγυπτος μαζί με τα Εμιράτα στηρίζει το στρατηγό Χαλίφα Χάφταρ και είχε δηλώσει ετοιμότητα για επέμβαση σε περίπτωση «ανάγκης». Όπως είναι γνωστό, η Αίγυπτος επίσης συμμετέχει στο στρατιωτικό συνασπισμό που υπό τη Σαουδική Αραβία έχει προχωρήσει από το 2015 στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Υεμένη εναντίον των Σιιτών πολιτοφυλάκων Χούθι, που υποστηρίζονται από το Ιράν. Στο στρατιωτικό συνασπισμό συμμετέχουν επίσης τα Εμιράτα, το Κουβέιτ, η Ιορδανία και το Μπαχρέιν.
Από την εκεί ιμπεριαλιστική επέμβαση, από τους στενούς συμμάχους των αμερικανοΝΑΤΟικών, έχουν σκοτωθεί δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, σύμφωνα με ανθρωπιστικές οργανώσεις, ενώ εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί. Περισσότερα από τα δύο τρίτα των 30 εκατομμυρίων κατοίκων της Υεμένης, που είναι αντιμέτωποι με αυξημένο κίνδυνο επιδημιών και λιμού, εξαρτώνται από διεθνή βοήθεια. Στην Υεμένη εκτυλίσσεται, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση παγκοσμίως το τρέχον διάστημα.
Συνδυασμένες ναυτικές δυνάμεις (Combined Maritime Forces (CMF)
Τον Απρίλιο η Αίγυπτος έγινε το 34ο μέλος των CMF. Οι CMF είναι μια διαρκής πολυεθνική συμμαχία που ξεκίνησε το 2002 με σκοπό «να ξεδιπλώσει μια διεθνή τάξη βασισμένη στους κανόνες, απέναντι σε παράνομους μη κρατικούς δρώντες, εξασφαλίζοντας ελευθερία ναυσιπλοΐας και προάγοντας ασφάλεια, σταθερότητα, και ευημερία». Ο χώρος δράσης των CMF περιλαμβάνει την Ερυθρά θάλασσα, την Αραβική θάλασσα, τον κόλπο του Άντεν, τον κόλπο του Ομάν και τον Ινδικό ωκεανό.
Οι δυνάμεις αυτές, με ή χωρίς προσχήματα, καλύπτουν μια από τις σημαντικότερες περιοχές της γης, όπου διασταυρώνονται οι δρόμοι μεταφοράς του διεθνούς εμπορίου και των ενεργειακών πρώτων υλών. Ο έλεγχός τους αποτελεί αντικείμενο ανταγωνισμού ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές. Στον ανταγωνισμό αυτό συμμετέχουν με στρατιωτικές δυνάμεις τόσο οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Αιγύπτου, όσο βεβαίως και εκείνη της Τουρκίας, ως ένα ακόμη δείγμα της επιθετικότητάς τους.
«Σταθερότητα και ασφάλεια» ή επιθετικότητα;;
Μετά τα παραπάνω (νέες βάσεις, νέοι εξοπλισμοί, στρατιωτικές εμπλοκές) νομίζουμε δεν πρέπει να μένει καμιά αμφιβολία για τον επιθετικό ή αμυντικό χαρακτήρα των επιδιώξεων της αιγυπτιακής αστικής τάξης. Έτσι η κατάληξη των σχετικών ανακοινώσεων του ελληνικού ΓΕΕΘΑ για «ειδική και ισχυρή σχέση μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών» είναι μια ακόμη έκφραση των γενικότερων ελληνικών στοχεύσεων. Διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις στοχεύουν στην γεωπολιτική αναβάθμιση της αστικής τάξης της χώρας στην ευρύτερη περιοχή, στις πλάτες όμως και σε βάρος του ελληνικού λαού. Για την υλοποίηση της πολιτικής αυτής, οι κυβερνήσεις, αν καικάνουν λόγο για «σταθερότητα και ασφάλεια», προβαίνουν τόσο σε επιθετικές κινήσεις, όσο και επιθετικές συνεργασίες.
Γιατί τι πιο επιθετικό στις μέρες μας, από το να συμμετέχουν, ενδεικτικά, στην περικύκλωση της Ρωσίας στη Μαύρη θάλασσα και τα Βαλκάνια με στρατιωτικές μονάδες και παρέχοντας βάσεις σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ; Το ίδιο επιθετικός είναι και ο χαρακτήρας των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων και ασκήσεων για τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου, της βόρειας Αφρικής, αλλά και ακόμη μακρύτερα και στις οποίες οι κυβερνήσεις διαθέτουν στρατιωτικές μονάδες. Από την άλλη πλευρά, συνεργάζονται στενά με το Ισραήλ το κράτος δολοφόνο της Παλαιστίνης, την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο που εκτός των άλλων είναι και μέλος του ΝΑΤΟϊκού «Μεσογειακού διαλόγου» κ.α.
Γιάννης Ντουνιαδάκης υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.