21 Απριλίου 1967 – 21 Απριλίου 2021
Πριν από πενήντα τέσσερα (54) χρόνια με στρατιωτικό πραξικόπημα καταλύθηκε η δημοκρατία και εγκαθιδρύθηκε ένα απολυταρχικό στρατοκρατούμενο ξενόφερτο καθεστώς.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 ήταν η κατάληξη μιας μακροχρόνιας διαδρομής η οποία είχε σαν αφετηρία την λήξη του εμφυλίου και ήρθε μετά από μια μεθοδική προετοιμασία και βέβαια όχι μόνον με την ευλογία των ΗΠΑ και άλλων «Δυτικών Συμμάχων» αλλά με την στήριξη και καθοδήγησή τους.
Η ιστορία έχει καταγράψει ότι, το θεσμικό πλαίσιο που δημιούργησαν όλες οι κυβερνήσεις, από το τέλος του εμφυλίου πολέμου μέχρι το 1967, όπου μεταξύ άλλων παρείχε την δυνατότητα για την αναστολή σειράς άρθρων του συντάγματος του 1952, οι δημόσιες τοποθετήσεις υπέρ μιας κάποιας μορφής εκτροπής, «ηγετών» της εποχής όπως οι Κανελλόπουλος, Τσάτσος, Καραμανλής καθώς και η εκπόνηση σχεδίων για την προστασία υποτίθεται της αστικής δημοκρατίας, όπως το σχέδιο «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ» το οποίο και χρησιμοποίησαν οι επίορκοι πραξικοπηματίες την 21η Απριλίου 1967, έγιναν εργαλεία για την κατάλυση της δημοκρατίας και την επιβολή της δικτατορίας.
Η αστυνομοκρατία, οι μαζικές εκκαθαρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, την Δικαιοσύνη, την Παιδεία, την Δημόσια Διοίκηση, οι διώξεις, οι συλλήψεις, οι φυλακίσεις, οι εξορίες και τα βασανιστήρια δημοκρατικών πολιτών επειδή το καθεστώς εκτιμούσε ότι το απειλούσαν δεν πτόησε τον Λαό.
Ο Ελληνικός Λαός ποτέ δεν συναίνεσε στην κατάλυση του πολιτεύματος και δεν αποδέχτηκε το καθεστώς και γι’ αυτό με πρωτεργάτες τους νέους ξεκίνησε άμεσα την οργάνωση και τον αντιδικτατορικό αγώνα.
Από αυτόν τον αγώνα δεν μπορούσαν να λείψουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων τα οποία παρέμεναν πιστά στον όρκο τους, στο Σύνταγμα και την Δημοκρατία.
Εν ενεργεία και αποστρατεία υπαξιωματικοί και αξιωματικοί και των τριών κλάδων οργανώθηκαν και αγωνίστηκαν. Πολλοί από αυτούς διώχτηκαν, αποτάχθηκαν, συνελήφθηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, δολοφονήθηκαν.
Η Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝΕΑΕΔ) τιμά την μνήμη όλων των αγωνιστών κατά της ξενόφερτης χούντας.
Όλων αυτών που πάλεψαν για να αποκατασταθεί η Δημοκρατία.
Όλων όσων αγωνίστηκαν για την κοινωνική πρόοδο και λαϊκή ευημερία, για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για το δικαίωμα να αποφασίζει ο λαός και μόνο αυτός γι αυτόν και την Πατρίδα.
Σήμερα πενήντα τέσσερα χρόνια μετά και αφού οι διαχρονικά κυβερνόντες τη χώρα συνέβαλαν με την στάση τους και την πολιτεία τους τόσο στην λήθη των πολλών δεινών της Πατρίδας εξαιτίας της επτάχρονης χούντας, με κυριότερο το Κυπριακό, όσο και την κατασυκοφάντηση των αγώνων και των αγνών αγωνιστών για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αλλά και την δημιουργία ενός ψεύτικου αφηγήματος σύμφωνα με το οποίο για όλα τα σημερινά δεινά της χώρας φταίει η μεταπολίτευση, εισπράττουμε τους κακούς καρπούς τόσο αυτού του αφηγήματος όσο και της επτάχρονης δικτατορίας.
Φέτος είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που η μαύρη επέτειος επιβολής της Απριλιανής δικτατορίας μας βρίσκει μέσα στην συνεχιζόμενη πανδημία του κορωνοϊού.
Η κυβέρνηση ενώ δεν λαμβάνει σχεδόν κανένα μέτρο για την ουσιαστική προστασία της υγείας του λαού και την ενίσχυση του εθνικού συστήματος υγείας, μεταθέτει το βάρος της αντιμετώπισης στο λαό επικαλούμενη την ατομική ευθύνη.
Επικαλούμενη την καταπολέμηση της πανδημίας, θεσμοθετεί πληθώρα μέτρων, αρκετά των οποίων κινούνται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, με τα οποία πέρα των άλλων προωθεί την κρατική καταστολή, την καθιέρωση νέων μέτρων αστυνόμευσης και περιορισμού των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Με αφορμή και πρόσχημα την πανδημία, εκμεταλλευόμενη τις ιδιαιτέρες συνθήκες και με μοναδικό γνώμονα την στήριξη της οικονομίας των λίγων και ισχυρών, η κυβέρνηση προχωράει στην προώθηση και νομοθέτηση μέτρων με τα οποία ανατρέπονται ατομικά, κοινωνικά, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και οδηγούν στην οπισθοδρόμηση, την ανεργία, την υποαμειβόμενη εργασία, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, τον περιορισμό ελευθεριών και την ελαχιστοποίηση των δικαιωμάτων.
Παρά τις χαίνουσες πληγές που άφησε η επτάχρονη δικτατορία, όπως το δράμα της Κύπρου με την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων και την μέχρι σήμερα υφιστάμενη κατοχή, και παρά το ότι δεν πρέπει να λησμονήσουμε τον ρόλο και τις ευθύνες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Μ. Βρετανίας και άλλων συμμαχικών κυβερνήσεων, φαίνεται ότι η κυβέρνηση αλλά και η πλειονοψηφία των κομμάτων δεν έχουν κάνει κτήμα τους τα διδάγματα της πικρής ιστορίας αλλά ούτε και προβληματίζονται από αυτά.
Οι ανταγωνισμοί των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας, με την εμπλοκή και του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε για την εξασφάλιση των συμφερόντων τους στην Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και τη Μαύρη θάλασσα, που κλιμακώνεται με την αντιπαράθεση με επίκεντρο την Ουκρανία.
Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έχει επιλέξει την εμπλοκή της χώρας, για μια ακόμα φορά, στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς παραβλέποντας και αποκρύπτοντας από το λαό τους κινδύνους που συνεπάγεται η βαθύτερη εμπλοκή μας σε πολεμικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις στην περιοχή.
Σήμερα δεν υπάρχει θέση για εφησυχασμό αλλά επιβάλλεται να λάβουμε ενεργή θέση και συμπορευόμενοι με το αγνό λαϊκό κίνημα να αγωνιστούμε και να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τα δημοκρατικά ιδεώδη.
Να δυναμώσουμε και να στηρίξουμε τη Δημοκρατία απαιτώντας αφενός πλήρη σεβασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και αφετέρου την χρησιμοποίηση / αξιοποίηση των Ε.Δ για μόνο για υπεράσπιση της Πατρίδας και τη μη εμπλοκή τους σε όποιας μορφής αποστολές εκτός των συνόρων.
Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.